Toen in 1981 duidelijk werd dat er een nieuwe ziekte was, was het alarmfase rood bij wetenschappers, artsen en onderzoekers.

Onmiddellijk werd er gezocht naar de oorzaak van deze nieuwe ziekte. Twee jaar later, in 1983, vonden twee onderzoeksteams tegelijkertijd de veroorzaker: hiv. Vanaf dat moment begon een race tegen de klok om mensen te beschermen tegen het virus. 

 

Pas in 1996 werd een belangrijke doorbraak bereikt. Door verschillende hiv-remmers te combineren, konden mensen met hiv langer en gezonder leven. Dankzij deze medicijnen kunnen mensen met hiv het virus niet meer doorgeven en worden ze net zo oud als mensen zonder hiv.

 

Je zou zeggen: probleem opgelost. Iedereen met hiv aan de hiv-remmers en klaar is kees. Maar zo eenvoudig is het niet. Hiv is ook een politiek, maatschappelijk, cultureel en financieel probleem, en die problemen lossen zichzelf niet zomaar op.

 

Wetenschappers, artsen en onderzoekers blijven daarom hard op zoek naar een manier om hiv te genezen. Er zijn ook al kleine successen behaald op dat terrein.